تعداد کمی از مردم می خواهند که حقیقت را بدانند. درک ما از جهان بر اساس تعصبات ماست. حافظه مان به ما خیانت می کند. انگیزه های حقیقی ما، پنهان هستند. ما خودمان را به چیزهایی متقاعد می کنیم که حقیقی نیستند. ما از پشت فیلترهایی جهان را نگاه می کنیم که آن را برای ما قابل تحمل تر کند. به خود دروغ می گوئیم تا خود را راضی نگاه داریم

در روابط اجتماعی چنین عقیده ای هست که با فریب دیگران (زرنگی) می توان پله های ترقی را طی کرد. از این منظر، فریب دادن می تواند توجیه پیدا کند اما در ارتباط با خود، چه توجیهی می توان برای خودفریبی داشت؟ روان شناسان می گویند کسی که نتواند حقیقت را از خود پنهان کند، قادر نخواهد بود که آن را از دیگران هم پنهان کند. بنابراین به قول سورن کی یرکگارد: تنها یک فریب به معنی واقعی کلمه وجود دارد: خود فریبی
خودفریبی یکی از بزرگترین موانع برای آزاد اندیشی است

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: